“Ik ben de gids die mensen uit den vreemde door een oerwoud aan wachtwoorden, loketten, hulpverleners, instanties en regels loodst.”

Trajectbegeleider Rick

Trajectbegeleider Rick Middelbosch (58) helpt statushouders op weg naar werk. Een uitdagende opdracht. Niet zelden hebben mensen uit den vreemde de indruk te belanden in een grote ‘Alles-Is-Anders-Show’.

Wat doe jij als trajectbegeleider?
‘Ik begeleid statushouders naar een zelfstandig bestaan in de Nederlandse samenleving. Mensen die een nieuwe toekomst moeten opbouwen in een onbekend land en een onbekende cultuur. Samen met hen onderzoek ik wat zij nodig hebben om zich verder te ontwikkelen. Wat moet er gebeuren op sociaal en werkvlak, hoe gaan ze om met onze vreemde taal, ingewikkelde taal?’

Ben je een soort gids?
‘Ja, in zekere zin wel. Ik loods mensen uit den vreemde door een oerwoud aan dienstverleners, loketten, instanties, websites, wachtwoorden en eindeloos veel vragen. Het is de grote Alles-Is-Anders-Show. Ik ben de overheidsdienaar die in hun eigen land niet te vertrouwen is. Dat beeld moet ik zien om te draaien door hen serieus te nemen, op een objectieve, persoonlijke manier en hen deskundig te informeren. Dat doe ik door de vaak onjuiste beeldvorming over Nederland te verhelderen. Samen zetten we in op een toekomst waar zij zelf ook in kunnen gaan geloven; vertrouwen in kunnen krijgen.’

Wat maakt jouw werk de moeite waard? Wat vind je leuk aan je werk?
‘Ik word blij van mijn ontmoetingen met de nieuwe Edenaren die uit den vreemde komen. Met hen in gesprek te gaan, hen stap voor stap te begeleiden naar een nieuw leven. Met hernieuwd zelfvertrouwen een nieuwe toekomst opbouwen. Met vallen en opstaan. Achter op hun verblijfsdocument staat: ‘arbeid vrij toegestaan; TWV niet vereist’. Klinkt vrij simpel, arbeidsparticipatie… ga er maar aanstaan.’

Een uitdagende opgave, dus?
‘Absoluut. Maar of het nu betaald werk of onbetaald werk is als het hoogst haalbare: alles telt. Want het gaat natuurlijk niet alleen om henzelf, maar ook om hun kinderen. Hoe beter hun ouders aarden in het Edese, hoe beter de nieuwe generatie daar ook toe in staat zal zijn. Soms ontmoet ik die jeugd, en ben ik blij, of onder de indruk, om van hen te horen met welke opleidingen zij de toekomst tegemoet gaan.’

Waarom werk je graag bij Werkkracht? Kun je iets vertellen over de sfeer of cultuur?
‘Werkkracht blijft leren en zich ontwikkelen, dat vind ik prettig. Er zijn veel mogelijkheden voor kandidaten, waardoor je echt iets kunt betekenen voor mensen. Mijn collega’s hebben heel verschillende achtergronden. Dat levert een goede kruisbestuiving op. De sfeer is aangenaam te noemen.’